ھونئن تہ ھاري تحريڪ سنڌ ۾ ٽي سؤ سال پراڻي آھي پر خاص طور ھن تحريڪ جو ذڪر سنڌ ۾ 1930 کان ٿي ٿو جڏھن ميرپورخاص ۾ ھاري ڪانفرنس ڪرائي تحريڪ جو منظم بنياد وڌو ويو پوء جڏھن ڪامريڊ حيدر بخش جتوئي 1945 ۾ سنڌ سرڪار جي سڻڀي نوڪري ٿڏي اچي ھاري تحريڪ ۾ شامل ٿيو تہ ان تحريڪ اڃا زور ورتو.....بحرحال اسان اڌ بٽئي تحريڪ جو ذڪر ڪنداسين جنھن کي مائي بختاور ۽ بالاچ بروھي جي رت ريٽو ڪيو....
جڏھن اھا تحريڪ شروع ٿي تہ ھاري ڪميٽي جي اڳواڻن ھارين ۾ سڄاڳي آڻن لاء اھو اعلان ڪرايا تہ جڏھن فصل بٽئي لاء تيار ھجي تہ ورھائڻ کان اڳ تحريڪ جي اڳواڻن کي اطلاع ڪيو وڃي... پوء ٿيو بہ ايئن جو ھاري ڳاھ ڳاھي راھ ٺاھي جڏھن کرا تيار ڪندا ھيا تہ وڃي تر جي ڪاميٽي جي اڳواڻن کي اطلاع ڏيندا ھيا پوء اھي اڳواڻ ھاري سميت کري تي اچڻ کان اڳ ۾ ذميندار کي بہ نياپو ڪندا ھيا تہ کري تي اچي بٽئي ڪرايو....ھاري ڳاڙھا جھنڊا کڻي "جاڳيا ھاري جاڳيا" جا نعرا ھڻندا اچي کري تي گڏ ٿيندا ھيا پوء جيڪڏھن ذميندار ڪونہ ايندو ھو تہ ھي ھاري اڳواڻ پاڻ سان ڏٻو بہ کنيو ايندا ھيا ۽ اتي ئي ھڪ ڏٻو ھاري جو ٻيو ذميندار جو فصل اڌواڌ ڪري وري بہ ذميندار ڏانھن نياپو ڪرائیندا ھیا تہ پنھنجو حصو کڻي وڃي......اھڙين سڄاڳين لاء هاري اڳواڻن پاران مختلف ھنڌن تي ھاري ڪانفرنسون ڪوٺايون ويون....اڌ بٽئي تحريڪ جو مرڪز ميرپورخاص، نوابشاھ ۽ عمرڪوٽ رھيا.....
22 جون سومر جو ڏينھن ڪامريڊ حيدربخش جتوئي جي سڏ تي جھڏي ۾ ھاري ڪانفرنس ٿي علائقي جا مرد ھاري سڀ ان ڪانفرنس ۾ شرڪت لاء ويل ھيا.....تہ مقامي ذميندار چوڌري سعداللہ موقعي جو فائدو وٺندي 30 کان 40 گاڏيون ساڻ ڪري کري تان انُ کڻڻ پھتو تہ ان وقت ٽالھي ويجھو ڳوٺ ھئدي لاشاري جي مائي بختاور لاشاري ڏانٽو ھٿ ۾ ڪري بندوقن واري ذميندار کي للڪاريندي چيائین تہ.... ”جيستائين اسان جا مرد هارين جي ڪانفرنس تان واپس نہ ايندا ايستائين اوهان کي کري مان ڪڻڪ کڻن نہ ڏيندس“.......پوء اتي ان بدمست ذميندار ۽ ان جي ڇاڙتن مائي بختاور تي گوليون ھلائي کيس شھيد ڪري ڇڏيو.....
شھيد بختاور جيڪا اسٽيٽ جي سامهون ڏانٽو کڻي ٿي ان جو پوٽو پيروز لاشاري اھا ڳالھ ڪري ٿو تہ اسان کي بہ خبر ناھي تہ شھيد جي قبر ڪٿي آھي....چوي ٿو تہ ھينئر شھيد جي نالي سان جيڪا يوسي ٺاھي اٿن ان جو ھيڊڪوارٽر بہ ڪنھن وڏيري جو ڳوٺ آھي........ نبي سر جتي شھيد بختاور سان گڏ لغاري ڀائرن ڪامريڊ غلام محمد ۽ غلام حيدر لغاري جو ذڪر بہ ٿي ٿو، اتي مصري ۽ پوڙھو ڀيل بہ ھيا......جتي سرخو جھنڊو بہ ھو تہ ڏانٽي ڪھاڙي وارو جھنڊو بہ ھو .....پراڻن ڪامريڊن کي اهو اڃا بہ ياد ھجي....پر اڄ جا سرخا رڳو ڳالھيار آھن 1988 کانپوء ھاري تحريڪ ٿوري ماٺي ٿي وئي.... اڌ بٽئي تحريڪ شھيد بختاور جي قرباني کانپوء ڪامياب ٿي..... ھاري جيڪي اڄ فصل مان ذميندار کان اڌ کڻن ٿا اھو مائي بختاور شھيد جي رت جو ثمر آھي.......
ان ھاري ھلچل جي شھيد ۽ سنڌ جي عظيم نياڻي مائي بختاور جي قبر ڪير ڳوليندو...!؟
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں